Aforyzmy po raz wtóry

Zauważamy tylko stopy wędrowca przed nami

Urojone marzenie amatora – znienawidzone realia zawodowca

Żywe pozostają tylko wspomnienia

Patrzymy w milczeniu niedowierzając

jak kruche jest życie

Nastał czas pamięci

oby nie zapomnienia

Na oceanie świata

znikną zaraz wyspy Apollina

Koncert

Nurzam się w koncertowych nutach

cichych spokojnych z ciężarem przemyśleń

leczących rany jak feniks

burzących spiżowe mury ogrodów

Czas jakby tu nie istniał

- zatrzymał się w zachwycie

stracił chęć do poruszania

metalowym mięśniem wskazówki

Grający pierwsze skrzypce

niesamowicie tańczy smyczkiem

dzięki niemu usłyszałem

uświadamiający głos mych czynów

Ostatnia etiuda jak dzwon Zygmunt

- obwieszcza najgorsze

historia zmienia bieg

kończąc pewną epokę

Lubię chadzać na takie koncerty

z orkiestrą bez dyrygenta

do filharmonii wirtuozów

zielonego lasu