Jedno marzenie

Jestem głodny

nasycić mnie może tylko

ocean Twego piękna

który unicestwia mój egoizm

Nieodparta miłość do Ciebie

niekończąca nadzieja

która spełni Twe życzenie

o gwiazdce z przestworzy

A gdy mi znikasz sprzed oczu

jak błądzące krople deszczu na szybie

zalewam się łzami rozstania

licząc że nie zapomnisz o jutrzejszej kolacji

Każdego szarego dnia spełnień

podczas spaceru szukam Cię wzrokiem

a wiatr rzeźbi niechciane wspomnienia

zamieniające się w wyrzuty sumienia

Lecz ja biegnę do Ciebie

Klękam

I pytam o wspólną jesień

Koronowa abstrakcja

Tryptyk Gdański (Hans Memling „Sąd ostateczny” - tryptyk)

Po jednej stronie ludzie wędrują ku słońcu

Po drugiej schodzą ku lśniącemu księżycowi

Po środku trwa bój o tych co zostali

Zmagania aniołów idą w parze czynom

Jedni zaparzeni rozproszeni – biegną

Inni ukorzenieni w mowę – idą

Wielu łka z niechęci do siebie

Wybór to igraszka z tym co ujrzą

Nic im się już nie przyśni

Wiecznie będą otwierać akta swej historii

Tylko paru – naprawdę niewielu

Patrzy na siebie okazale

Z rozluźnioną twarzą

W tył nie parzą – patrzą w przód

Zamiatają ostatnie brudy – opuszczają pole bitwy

Czas wojny minął – trwa życie w dwu światach