Boże Narodzenie

I
I ta

Itaka

każdy ma

swoją Itakę

wracamy do niej

na dwunastą planszę

zbyt krótkiego kalendarza

siadamy przebaczamy życzymy

dla jednych to czas ciepłego barszczu

kolejni chętnie zamknęliby się w toalecie

jesteśmy   jak   ostatnia   marność   Koheleta

co   rok   w   pył   i   proch   obracana   w   swe   dni

c o     r o k

odchodząc

i wracając

do   opoki