Z głową w chmurach

Z głową w chmurach siedzę i patrzę

Z góry na ziemię w oddali

Widzę

Ludzi małych jak mrówki

Domy jak czubeczki od szpilek

Ulice jak sieć nitek poplątanych

Lasy zielone i ogromne

Siedzę z głową w chmurach

Patrzę na Ciebie z oddali dalekiej

Wyobraźnia ponosi mnie

I widzę Cie w ramionach moich

Nasze spojrzenia się spotykają

Usta zbliżają ku sobie

By wyrazić miłość nieokiełznaną

I nagle słyszę dźwięk narastający

Czy to twój głos przy moim uchu

Nie?! To tylko budzik na moim biurku

Trzeba powrócić do rzeczywistości

Sen odszedł w zapomnienie

Czekać muszę do wieczora

Aby znowu zanurzyć głowę w chmurach