Zawrót głowy

Zamknięty w pułapce czasu

jak motyl w dłoniach małego dziecka

biegnąc nie wiadomo dokąd

szukam czegoś co zaspokoi

pragnienie mojej czułości

Wytarta codzienność

zatacza koło po raz wtóry

pochłonięty roztargnieniem myśli

zapominam o człowieku

który prosi mnie o życie

Ciągle gubię i stale mi się wymyka

czas wspomnienia utraconego dzieciństwa

gdzie wszystko było proste

i czas nie odgrywał roli

jak poniedziałkowy

zawrót głowy